برای ستاره خاموشها
سه شنبه, ۸ بهمن ۱۳۹۸، ۰۱:۴۶ ق.ظ
قبلترها وقتی نبودید، مثلا برای چند روز، چند هفته و یا حتی چند ماه. فکر میکردم که خوشیهای واقعی جای دلخوشیهای کوچک مجازی را برایتان پر کرده است. مثلا اساماس یار جای آن کامنت فلانی که منتظرش بودید، یا حتی استوری یار جای پستی که غیرمستقیم به شما اشاره کرده باشد. قبلترها فکر میکردم که اینجا دور هم جمع میشویم که سفره عریض و طویل غصههایمان را باز کنیم و هر کس به قدر توان چیزی از سفره بردارد و بارمان را سبک کند. فکر میکردم اینجا هرچه که نباشد خانهایست که چهارگوشهاش امن است. اگر برای شادیهایمان کوچک است، حداقل برای درددل کردنهایمان جا دارد. دروغ چرا؟! این روزها که نیستید، یعنی حتی بعضیهایتان ماههاست که نیستید، فقط میگویم کاش یاری، دلبری، مرادی از راه رسیده باشد و پای هواپیمایی، قطاری، اتوبوسی در میان نباشد...
۹۸/۱۱/۰۸