آسوکـا

آنچه گذشت

زبان مادری

شنبه, ۵ اسفند ۱۳۹۶، ۱۲:۰۳ ق.ظ

سلام جاغالان! میخواهم شمره ایچی بینویسم. امیدوارم که بعد از خوندنش گمان نبرید کی من توره بوستم. مره ببخشید یه کم بین فارسی و گیلکی مره چک و پر زنم. اخه سخت شده بوقورعان. در مردسه، ما با جاغالان گیلکی گپ میزدیم. امی دبیر کی می آمد مجبور بودیم فارسی حرف بزنیم. خا آدمیزاد تور میشه دیگه. تو محله و خیابان و خانه همه امی امره گیلکی حرف میزنن. به مدرسه که فارسی و باید بچه ناف تهران شویم. ننیم گیلکیم؟ تورکیم؟ لوریم؟ فارسیم؟ چی هستیم اخه؟ مره یاد است کی پیله ماره من با ما گیلکی حرف میزد و میتوانستیم بفهمیم چی کره گه. اصلا هم هیچ مشکلی نوبو. تا دکفتیم در مردسه از هوو اول گفتن فارسی بنال! فارسی بنال. در کتاب کیلاس اول ابتدایی ایتا روغن-پیت بود کی اونه رو عکس یه سولاخی بود کی روغن میریخت بیرون. امی معلم مرا پرسید این یعنی چی؟ منم گفتم خانم معلم. انه میگن روغن پیت. اگه اونه سر تانه یه دَنه خوله باز کنیم روغن دیر بیجیر میاد اما اگه دوتا خوله باز کنیم روغن بِختر بیجیر میاد! امی معلم دجوری منو تنبیهه کرد کی هنوز مرا به خواب میاد. کی چره فارسی خوب حرف نمیزنی.! بیجیر چی هست؟ با بیگی پایین! مثن من اگه گوفتیم پایین دونیا به خیر و سلامت بوستی؟ بیجیر مگه هو پایین نیست؟ فقط انه سرو مچه فرق میکرد دیگه. معنی کی هو معنی بو! تا بوزورگَ بوستیم و افتادیم به دنبال دوزار ده شاهیه زندگی و دیدیم آئو بره! چی خبر است کی؟ چره همه جا زبان گیلکی رو مزقره میکنند که؟ مگه ما چی کردیم؟ کم بیم؟ میرزا نَشتیم؟ دوکتور و مهندس کم دریم؟ از ناسا تا کوه قاف همه جا گیلک هست کی. از سمیعی طایفه بیگیر تا پدر زیست شناسی و مرکبات! همه گیلکن... پس چرا مارا مزقره میکنن؟ بعدا بفهمستیم کی چون خودشون زیاد چیزی ندارند اینارو زور میاد کی ما اینهمه آدم بزرگ دریمی. ولی میدیله غورصه دکفته کی چرا با اینهمه پیله آدم کی ازینجا بیرون اومدن هنده امی همشهریان خوشانه جاغالاه مره فارسی حرف میزنن؟ آدم ندینه ناراحت به برادر من. مردای خو جاغاله را میخاد فارس بار بیاره! خا بیار می سره فیدا ولی چره گیلکیه قوربانی میکنی؟ خایی فارسی به بچه ی تو یاد بدی خا بده دیگه چرا میزنی هپیرکه یه گیلکی را میدورسانی اخه بره؟ بذار گیلک خو گیلکیه حرف بزنه! تو میخای تی زای فارس بشه انه ببر بخش فارسی زبان مملکته میانی. تی این کار یعنی در باقالا قاتق پامادور بندازی! هرچیزی برای خودش حیساب دارد دیگه بره. تو میخای گیلکیه سرا وَوینی کی فارسیه زنده بدری؟ عایب نیست ؟ مارو خاخور ناری؟ ناموس ناری؟ تی ماغز کو طرف تبجه میزنه عمو؟ هرچی جای خودش ده. فارسی مهمه!  هو اندازه هم کی گیلکی مهمه. در دانشگاه کی وارد شدیم وضع بدتر بود. همه جور آدمم ایسا بو! تورشه تره با کاله کباب! پامادور خوروش با میراز قاسمی! دوزارم تهران جاغالان در نقشه درار و ورف بوخورده تورب! سفید و شیرین ولی تورب! تورب توربه! اعتراضم ناریم! بی شعوره ره از اوشتولاق تپه ی اولیای نمیدانم کوجا آمده بود توی رشت درس میخوند و نان میخورد و خاکه خو سر میدوکود. هنده تا وقت میکرد رشتیها را مزقره میکرد. ایبار هم زدم انه خوج خوره دورساندم! بازین دیگه هیچ کس جک رشتی تعریف نمیکرد. آدم باید ایپچه خوره قدر بدونه. برای خودش ارزش قایل بیبه. امی زبان سالیانه ساله که اینجا داره حرف زده میشه.  امن گیلکان نباشیم بقیه نه پلا دارن بوخورن نه آدم معروف دارن که بهش ببالن کی بعله اینا ایرانی هستن. امن گیلانه زاک هستیم. ما بدون پلا کباب و اشبل و آغوز مغز میمیریم! ما همینیم کی ایسیم! خایی بخواه نخواهی نخواه! می سره فیدا! بخای نخای اینجا گیلانه و این فرهنگ با زنده بمانه! حتی اگر قراره امره مزقره بوکونید،مره مهم نیست! من گیلکی را پاس میدارم و فارسی را زاپاس. جالب تر اینجایه کی من رفتم ایتا جا کی همه خارجی بید، بازین اینفر خارجی کی فارسی بلد نوبو چند ته کلمه گیلکی مره بوگوفت، میخواستم مره واترکانم از خوشی. می ماده زرداب از خوشی از دوماغ فرفره ی من فووست بیرون. هه بره تو از کجا گیلکی بلتی کی عمو؟ مرا گفت من یه دوست رشتی دارم در بلاد کفر، مره گیلکی یاد داد! هاچین هم خوب بلد بود کی نوگو. نه عاین امی بعضی همشهریان کی میخوان فارسی حرف بزنن انگار شال داره تورشه آلوچه میجوبه. هتو خوب حرف میزد آدمه کیف میداد، ولی فارسی بلد نبود! مره خوش آمد. الهی او آدمه شیر براش حلال بیبه ! وقتی ایتا فرهنگه میخوای نابوده کونی اول انه زبانه دورسان! هن هزار در این سالها مزقره کردن مارو اینگاری مارا باور شده کی امن هیچ چی نیِ ایم. نه بره! کی این خاکه خو سر کرد؟ من دارم تمام می سعیه میکونم ازین وضع مره فاکشم بیرون و بتانم گیلکیه بختر حرف بزنم! مرا خنده نوکونید! می حرفم جدی بگیرید. وضع خرابه بره. هسه دورسوفیما! از ما گوفتن بو. :)

چره گیلکی گب نمی زنیم؟

کاوه همام 

 

۹۶/۱۲/۰۵
آسـوکـآ آآ